Als je ‘s nachts bij heldere hemel naar boven kijkt,
kun je prachtige sterren zien.
Ik heb het altijd fascinerend gevonden,
maar als je niet weet waarnaar je kijkt,
raak je al snel uitgekeken.
De meeste mensen weten de grote
beer wel te vinden, maar de rest?
Een paar jaar geleden heeft
Jürgen ON4BN mij een paar
sterrenbeelden aangewezen, zoals bijvoorbeeld Casiopeia.Toch wel interessant. Maar, zoals dat met de meeste interessante dingen gaat,
verdwijnt het in de vergetelheid.
In de zomervakantie, op de camping Beau Rivage in Wisembach, in de buurt van Martelange, was op een avond een heldere hemel en de interesse werd gewekt.
De grote beer gezocht, de kleine beer. O wacht, ik heb een app op mijn telefoon
waar je sterrenbeelden mee terug kunt vinden.
Na de vakantie weer een beetje verwaterd, maar een paar maanden later was ik bij
Erwin, een vriend van mij, op bezoek in Partij-Wittem, toen het weer helder was.
Erwin begon mij te vertellen dat hij geïnteresseerd was in sterrenkunde,
en misschien van plan was een telescoop te gaan kopen.
Ik liep ook al een tijdje met dat plan, maar voordat ik een miskoop doe,
wilde ik een keer kijken door een telescoop.

Het is niet alleen een kwestie van de juiste telescoop kopen,
maar ook, wil ik dit wel? Ga ik dit vaak doen?
Het moet namelijk donker zijn, en niet bewolkt.
In de winter is het vroeg donker, maar wel koud. Ga ik in de kou sterren staan kijken?
En hoe vaak ga ik dat doen? Of ben ik na twee keer kou lijden wel uitgekeken?
In de zomer is het laat donker. Wel aardig, maar als ik elke keer wacht tot het donker
is en dan sterren ga kijken, raakt mijn dag/nacht ritme in de war.
Is het dat waard?

Samen een tijdje buiten gestaan, en de mij bekende sterrenbeelden aangewezen;
Grote beer, Kleine beer (Ursa Minor) en Casiopeia.
Het plan gevat om een keer samen naar de sterrenwacht in Heerlen te gaan.
Een datum gepland, en op de bewuste datum richting Heerlen.
Het is wel niet helder aan de hemel, sterker nog, het was zwaar bewolkt.
Maar goed, afspraak gemaakt op 6 november 2015,
en volgens de website van de sterrenwacht is er ook
bij bewolking genoeg te beleven middels een expositie en dergelijke.
Wij waren die avond de enige bezoekers (iedereen bleef thuis, het was immers
bewolkt), maar daarom niet minder interessant.
Enthousiaste en duidelijke uitleg gekregen van Steven,
die helaas vroeg weg moest.
Daarna hebben wij nog een presentatie gekregen,
met uitgebreide informatie over het heelal en de planeten.
Heel interessant en heel leerzaam.
Wij komen hier zeker nog een keer terug als het niet bewolkt is om ook eens de
sterrenhemel door een telescoop te kunnen zien.
Vanaf dan kijken we elke vrijdagavond (dan is de sterrenwacht geopend) naar de hemel.
Goh, als je er op gaat letten dan valt pas op hoe vaak het bewolkt is.
Na een week of vijf was het dan eindelijk zo ver.. Heldere hemel op vrijdagavond.
Erwin gebeld, tijdstip afgesproken, en op naar de sterrenwacht.

Na een tijdje was het dan zo ver, en konden we buiten gaan kijken.
Van daaruit heb je een prachtig uitzicht op de sterrenhemel.

De begeleider die buiten stond om de bezoekers op te vangen was aan het mopperen.
We konden niet door de spiegeltelescoop kijken,
want die stond pas buiten en moest nog afkoelen
(slordig, je weet toch dat er bezoekers zijn die komen kijken?
Dan zet je de telescoop toch zeker op tijd buiten?),
en buiten dat:”Er is vanavond toch niks te zien”.
Er waren op dat tijdstip nog geen planeten boven de horizon,
wellicht dat hij dat bedoelde,
maar er waren wel heel veel sterrenbeelden te zien.
Hij heeft ons er dan ook de nodige laten zien, buiten de mij bekende sterrenbeelden
zagen we ook de Zwaan en Orion.
Orion is een prachtig sterrenbeeld,
dominant aanwezig aan de hemel en eigenlijk niet te missen.
Helaas is dit sterrenbeeld alleen in de winter te zien.
In de zomer zit Orion onder de horizon en niet zichtbaar.
Jammer maar helaas.
In de grote beer blijkt een dubbelster te zitten. Je moet het maar weten.
Op een gegeven moment mochten we dan toch door de spiegeltelescoop kijken.
Ik was benieuwd wat je door zo’n telescoop kunt zien. Spannend.
Ik zag er hetzelfde door als wat ik zie als ik gewoon omhoog kijk zonder hulpmiddelen.
Heel veel sterren, maar allemaal niet groter dan 1mm.
Natuurlijk zie ik door een telescoop meer sterren dan dat ik met het blote oog kan zien,
maar het blijven lichtgevende puntjes. Wellicht dat planeten er beter zichtbaar door zijn,
maar die waren op dat tijdstip niet boven de horizon. Misschien iets voor een andere keer.

Sindsdien kijk ik elke avond omhoog. Helaas is het in de meeste gevallen bewolkt.
Een enkele keer is het onbewolkt, maar in een woonwijk met allerlei obstakels is het
zicht beperkt. Af en toe kan ik Orion zien, en Casiopeia zie ik altijd wel.
De grote en de kleine beer zijn helaas niet te zien vanwege huizen en straatverlichting.Ik heb besloten om voorlopig geen geld te investeren in een telescoop (of ik moet toevallig
een hele goede aanbieding tegenkomen), maar mij eerst maar eens te gaan oriënteren
op de sterrenhemel, sterrenbeelden herkennen. Want wat heeft het voor zin om ergens
naar te gaan kijken als ik niet weet waarnaar ik aan het kijken ben?

Volgende keer ga ik wat schrijven over de basisprincipes
van sterrenkijken.