Afgelopen weekend zijn we voor een paar dagen gaan kamperen in Zeeland. In Renesse om precies te zijn.
Dit weekend heb ik mijn HF spullen meegenomen.
Op de camping hadden we een 4A electriciteitsaansluiting.
Normaal hebben we 16A ter beschikking (wat erg luxe is),
maar 4A bij 230V is ook meer dan voldoende…dacht ik.
De eerste avond heb ik mijn voeding en HF set aangezet,
en heb ik verbinding kunnen maken.
Ik heb oa verbinding gehad met Michel PE1SAY in Boxtel (waarvoor mijn dank).
De condities waren niet al te best, het ging maar net met de hakken over de sloot,
maar beter iets dan niets.
De dag erna ‘s morgens de voeding weer ingeschakeld.
Niets, geen spanning meer. Omdat het heel erg vochtig was in de tent,
en de stopcontacten op de grond lagen ging ik er van uit dat de aardlekschakelaar er uit
zou liggen.
Gemeld bij de receptie, en binnen een paar minuten was er al iemand om de spanning
weer in te schakelen. Het bleek de zekering te zijn.
Vreemd, want wij hebben ‘s nachts geen stroom gebruikt, en ‘s morgens heb ik alleen de voeding aangezet.
‘s Avonds de voeding weer aangezet, en weer een paar leuke verbindingen kunnen maken.
Ditmaal met Lambert ON3LDB. Ik dacht dat hij thuis zou zijn (in Rutten, gem. Tongeren),
maar bij zijn tweede uitzending hoorde ik hem zeggen ON3LDB/A.
Hij was op de camping in Barvaux, midden in de Ardennen.
Ook vandaag waren de condities niet al te best,
en hoorde ik Lambert net boven de ruis uit.
Later (thuis) heb ik Lambert nog op 2m gesproken, en Lambert vertelde mij dat hij
met weinig vermogen werkte (5W).
Ik was ook lastig te verstaan, maar dat kwam omdat er een station in SSB akelig dicht bij onze frequentie zat, binnen het bereik van onze filters, wat het niet aangenamer luisteren maakt.
De dag erna, ‘s morgens, weer de voeding aangezet, en weer viel de spanning uit.
Weer gemeld bij de receptie. De dame van de receptie wist mij te vertellen dat ik “te veel”
stroom gebruikte. Ik had haar verteld dat ik niet te veel stroom verbruikt, maar dat de
inschakelstroom van de voeding waarschijnlijk te hoog is voor de zekering.
De jongedame wilde dit niet horen, nee, ik gebruikte te veel stroom.
Ach, soms is het beter om een ieder in zijn eigen waarde te laten, niet waar?
Een paar minuten later kwam er weer iemand om de zekering aan te zetten,
en deze meneer vertelde ons dat deze plekken de laagste zekeringen hebben,
en dat stroomuitval schering en inslag is, en dat wij ons zo vaak mochten melden als
dat wij wilden.
Voor mij is dat ook een les, want ik weet nu dat ik de volgende keer
een kleine 12V accu meeneem, en een lader. Ik ben toch geen uren radioactief,
maar meestal een of twee uurtjes voordat we gaan slapen.
Ik denk dat ik een kleine accu niet leeg krijg, en de lader heeft hopelijk niet zo’n hoge
inschakelpiek dat er zekeringen uitvallen.

Ter verduidelijking: Bij 100W CW, gebruikt mijn set 20A bij 13.8V
Dit is (P = U * I) => P = 13.8V * 20A => P = 276W
Dit kan kloppen, want een transistor heeft ook verliezen.
Dat is waarom de set warm wordt tijdens een uitzending.
Warmte is verlies.
Het rendement van een transistor zit op ongeveer 40%.
De voeding moet dus (als ik aan het zenden ben) 276W aan de secundaire kant leveren.
Tijdens de elektrotechnische opleidingen, en dus ook van die van radiozendamateur,
gaan we ervan uit dat een trafo een rendement van 100% heeft,
het beetje dat we verliezen kunnen we in de theorie beter verwaarlozen.
Nu had ik een geschakelde voeding mee (die al een hoog rendement heeft),
maar stel dat ik een conventionele voeding had meegenomen.
Stel je voor dat die voeding een rendement had van 50%,
dan was het opgenomen vermogen uit het net 276W * 2 = 552W geweest.
I = P / U => I  = 552W / 230V => I = 2.4A
Ruimschoots beneden het maximale dat de zekering aan kan.

Waarom dat het een paar avonden wel lukte met inschakelen?
Vermoedelijk kwam dan de mede campinggasten verlichting, een elektrisch kacheltje aan hebben, TV kijken (ja, echt waar, ze zijn er), etc.
Daardoor zakt de spanning op het net een paar volt (door de weerstand van de kabels), en het zijn dat daardoor de voeding minder spanning kreeg,
en daardoor de inschakelpiek net binnen het bereik lag van de zekering.

Watersnoodmuseum

We hebben een bezoek gebracht aan het watersnoodmuseum,
dat herinnert aan de watersnoodramp van 1953,
waar radio zendamateurs een grote rol in hebben gespeeld.
Het was heel indrukwekkend, en zeker de moeite waard.
Het museum is gevestigd op een hele opmerkelijke plek,
namelijk in de vier caissons die in 1953 op deze plek geplaatst
zijn om het gat in de dijk te dichten.
Bij dit artikel is een foto van de gedenksteen voor de hulp
van de radiozendamateurs die in 1953 hulp hebben geboden.

De foto’s van het weekendje Zeeland,
met het watersnoodmuseum kun je hier bekijken.