In juli 2019 heb ik een ads-b ontvanger gebouwd.
De aanleiding hiervoor was dat in mijn omgeving
veel mensen klaagden over veranderende wetgeving.
Toen ik in mijn jeugd in Eijsden kwam wonen was vliegverkeer boven het dorp
heel gewoon. Na een tijd veranderde dat, en mochten vliegtuigen afkomstig van
of als eindbestemming Luik geen gebruik meer maken van het Nederlandse
grondgebied. In april 2013, na decennia van rust, gaf de Nederlandse overheid
toestemming aan België om gebruik te maken van een stukje Nederlands
luchtruim. Sindsdien nam de geluidshinder toe.

Volgens de klagers hield de Belgische luchtverkeersleiding zich niet
aan de nieuwe wetgeving; vliegtuigen kwamen lager over dan was toegestaan
en daardoor hadden mensen geluidsoverlast.
Hoe de klagers aan deze informatie kwamen? “Van horen zeggen”,
en als iedereen het zegt dan is het waarheid. Toch?
Omdat ik mij niet laat leiden door “wat mensen zeggen” ben ik dit project gestart.
Telkens als ik hoorde “daar heb je er weer een van Luik die zich niet aan de wet houdt”,
dan keek ik even op mijn ontvanger, en kon dan weerleggen dat betreffende vliegtuig
toch echt hoger vloog dan het wettelijke minimum boven Eijsden.
Daarnaast zag ik dat Luik geregeld de schuld kreeg, terwijl het met regelmaat
vliegtuigen bleken te zijn die als bestemming Beek hadden.
Niet alleen Luik bleek dus gebruik te maken van de gewijzigde regels,
maar kreeg wel de zwarte piet toegespeeld.

Ondertussen draait mijn ontvanger bijna vijf jaar lang,
24 uur per dag en zeven dagen per week ( bijna ) ononderbroken.
Interessant is het om af en toe mee te luisteren naar de communicatie
tussen luchtverkeersleiding en (co-)piloot en het verkeer op de adsb ontvanger te volgen.
Ook interessant is het om ( lokaal ) luchtverkeer te zien dat
om veiligheids- en/of privacyredenen uitgefilterd worden door flightradar.
Bizar was het om tijdens de Coronaperiode te zien dat ik dagenlang geen
enkel signaal van een transponder kon ontvangen omdat het luchtvaartverkeer plat lag.

Een paar weken geleden hield de Raspberry Pi, die onder andere het netwerkverkeer
van en naar hamnet regelt, ermee op.
Bij nader onderzoek bleek dat het micro SD kaartje er na jarenlange trouwe dienst
de brui aan heeft gegeven. Ik had nog een micro SD kaartje liggen en de
Raspberry Pi was na een paar uur weer in de lucht met een nieuw besturingssysteem.
Het vorige besturingssysteem, Raspbian, was een 32-bits OS, terwijl de hardware
van mijn Raspberry Pi’s 64-bit ondersteunt.
Maar ja, het werkt(e), en ik had geen zin om zelf aan de slag te gaan om er een 64-bits
OS van te maken. Voor Raspbian zijn er, na de laatste versie die ik had draaien,
geen updates meer geweest, en er bleek een nieuw, 64-bit OS te zijn voor de Raspberry,
namelijk Raspberry Pi OS. Deze geïnstalleerd en ik zag dat er beduidend minder
schrijfacties naar de micro SD kaart zijn, wat de levensduur ten goede komt.
Een paar dagen later heb ik met een andere Raspberry Pi en een nieuw micro SD
kaartje een nieuwe installatie gemaakt voor mijn adsb ontvanger.
Nadat alles geïnstalleerd was, heb ik de adsb ontvanger uitgeschakeld, de SD kaartjes
omgeruild, en weer opgestart. Binnen één minuut ben ik overgeschakeld van het oude
naar het nieuwe systeem, dat inmiddels ook al een tijdje naar tevredenheid
ononderbroken online is. Op naar de volgende vijf probleemloze jaren!