Op 13 juli is er op een hele korte tijd heel veel regen gevallen in de Belgische Ardennen
en de Duitse Eiffel. Het gaat om méér dan 100 liter water per 24 uur tijd.
Hier zijn -helaas- vele vermisten en overledenen bij te betreuren.
Al dat water zoekt zijn weg via de beken en rivieren naar de zee.
Dit gebeurt hier in de omgeving onder andere door de Maas, de Voer en de Geul.
Doordat het vanuit de Ardennen en de Eiffel komt, is ongeveer te voorspellen
wanneer het water onze kant op komt, en onze hulpdiensten zijn goed voorbereid.
Van alle kanten komt er hulp van politie, marechaussee, brandweer, reddingsdiensten, reddingsbrigade en ook het leger wordt ingezet.
In de nacht van 15 juli zou de hoogste waterstand ons land bereiken.
Ik krijg te horen van mijn huurbaas dat de gemeente heeft gevraagd de kelder
leeg te maken en de auto te verplaatsen naar een hoger gelegen deel.
Goed voorbereid heb ik mijn zaklampen gereed gelegd
( de hobby berglopen komt ook op zulke momenten goed van pas, nooit om licht verlegen),
de GSM, en de batterijen en reserve batterijen van mijn portofoons opgeladen.
Better safe then sorry. In België zijn de zorgen groot dat de sluis in Monsin het kan begeven.
Monsin ligt ten noorden van Luik en dat zou betekenen dat dit gevolgen heeft voor het gebied
stroomafwaarts ( richting Visé, Eijsden en Maastricht).
Gelukkig is er niets gebeurd, alles functioneert nog en heb ik het droog gehouden.
Helaas komen op deze gebeurtenis ook ramptoeristen af, hotels worden gebeld voor een kamer
door mensen die willen komen kijken.
Als gevolg van het ramptoerisme zijn noodverordeningen afgekondigd.
“Kom niet naar de rampgebieden en houd wegen vrij voor hulpdiensten” is het devies.
Op social media verschijnt het eerste bericht dat de DARES zich in de regio bevind.
Waarom? We hebben electriciteit, water, internet, GSM, onze buren.
En op welk kanaal zou ik dan op hulp moeten roepen?
Er zijn 8 PMR kanalen en 40 CB kanalen.
Ik vraag mij af wat de DARES kan wat onze hulpdiensten,
inclusief het leger ( die voor dit situaties getraind zijn ), niet kunnen.
Laat mij duidelijk zijn: ik ben het er mee eens dat radiozendamateurs
in het getroffen gebied de eerste uren na een ramp kunnen zorgen
voor de hoogstnoodzakelijke communicatie in gebieden
waar alles is uitgevallen en mensen en hulpdiensten geïsoleerd zijn
van de buitenwereld.
Noodcommunicatie is net als EHBO verlenen;
Hulp bieden tot de professionals zijn gearriveerd en hun werk kunnen doen.
Dan zet je een stap op zij en laat je het werk over aan de mensen die ervoor
gestudeerd hebben.
Wat de DARES te zoeken heeft in een omgeving die onder controle is
en waar alle hulpdiensten aanwezig zijn, is mij compleet een raadsel.
Het is niet uit de berichtgeving van de DARES halen wat ze nu precies hier doen.
Er wordt herhaaldelijk gemeld dat er géén inzet vereist is,
er géén behoefte is aan noodcommunicatie, er zijn géén ernstige incidenten
en er wordt géén verslechtering van de omstandigheden verwacht.
Ik heb de DARES gevraagd om een reactie en dit is hun antwoord:
Ze hebben geen verzoek gekregen maar ze zijn hier op eigen gelegenheid.
Wat hun daadwerkelijke beweegredenen zijn om in het watersnoodgebied
aanwezig te zijn is onduidelijk gebleken.
Dat ze hulpdiensten niet voor de voeten lopen valt nog te bezien.
Op de website van de IARU is namelijk wat anders te lezen.
Er zijn actieve radioamateurs genoeg in Maastricht,
ik heb er de afgelopen dagen nog gehoord en gesproken.
De reden waarom ze tegen alle adviezen in toch probeerden
om hier te komen is ook in deze volstrekt onhelder en niet uit te leggen.
Om te eindigen met de woorden van de DARES.